شهرام اصغری
سعید راد
هنرپیشه اصیل پرسپولیسی که با نگاه خاصی مسائل تیم محبوبش را دنبال
میکند در مورد مسائل اخیر این تیم و برخی اخبار حوزه سینما و تلویزیونی با
روزنامه 90 گفتوگویی انجام داد که نشان میدهد این مرد باتجربه روی چه
موضوعاتی زوم کرده است. او از برخی مسائل که برای خیلیها عادی و طبیعی است
گفت و دوستانه انتقاد کرد که امیدواریم به حرفهای او لااقل فکر کنیم و در
برنامهریزیهایمان مورد توجه قرار دهیم. به اتفاق مصاحبه خواندنی با سعید
راد را از نظر میگذرانیم:
90: در بازی پیشکسوتان پرسپولیس با میلان اثری از شما نبود؟!
خیلی دوست داشتم باز هم به ورزشگاه بیایم و ستارههای محبوبم را ببینم تا
خاطرات خوش و شیرین دوران جوانیام زنده شود. باور کنید حتی فیلمبرداری هم
داشتیم و کارم را رها کردم تا به ورزشگاه بروم اما نشد که نشد!
90: چرا؟
در این خصوص از پروین هم انتقاد دارم. چرا باید بازیکنی با این شکل و فرم
به زمین بیاید تا باعث خنده عدهای شود؟! درست است که بازی دوستانه بود،
قبول دارم بازیکنان آث میلان
ستاره هستند اما مگر بازیکنان محبوب ما ستاره نبودند و نیستند؟! من دوست
ندارم قهرمانان کودکی و جوانی من با آن شکم و فرم بدنی به آزادی بیایند و
زمین بخورند تا عدهای بخندند. من از این جور خنداندن مردم زجر میکشم و
ترجیح میدهم در گوشهای کز کنم و به ورزشگاه نروم.
*به هر حال این بازی یک بازی خیریه بود و پیشکسوتان پرسپولیس هم قصد داشتند به بچههای بیسرپرست و... کمکی شود؟
بله، من هم این موارد را میدانم. تیم میلان را اگر به زامبیا هم دعوت
کنند، میروند! آنها به فکر جیب خودشان هستند اما ما باید قدر ستارههایمان
را بدانیم. من دوست ندارم پنجعلی
، درخشان و پیوس را با این حالت ببینم. این بازیکنان در ذهن من قهرمانانی
چالاک و قوی هستند و هیچکس نباید به آنها بخندد و شوی تلویزیونی آنها را
ببیند. ما اگر به روی خودمان نمیآوریم نه اینکه این مسائل را نمیبینیم.
پروین میتوانست 4، 5 ماه صبر کند این تیم را به خوبی تمرین دهد و بازیکنان
را بر سر وزن برساند تا با اعتبار ورزش و قهرمانان محبوب ما بازی نشود. من
متأسفم که ستارهای چون پیوس جلوی دوربین شکم خود را نشان میدهد و
میخندد و میگوید، دیگر چه کار کنم، چاق شدهام! مگر بازیکنان و ستارههای
سایر تیم ها در آن سوی آبها مربی نمیشوند؟! چرا آنها از نظر شکل و فرم
بدنی به این روز نمیافتند. ببینید شاید هم من مقصر هستم اما اصلا دوست
ندارم روزنامه یا شبکه تلویزیونی تصویری از قهرمانان محبوبم را نشان دهد که
روی تخت افتاده و دو، سه تا شیلنگ به دهان و دماغش وصل کردهاند! ما باید
تصاویر زیبا را به مردم نشان بدهیم. من حتی دلم نیامد ایرج قادری
را روی تخت بیمارستان ببینم! ایرج ستاره 20، 30 سال جوانی من بود. همین
طور مرحوم ناصرخان حجازی را هرگز دوست نداشتم در آن حالت بیماری ببینم که
روی تخت بیمارستان بیحال افتاده بود. اینها یادگارهای دوران جوانی ما
هستند و به این راحتی نباید چهره واقعی آنها را از ذهن مردم پاک کنیم.
من وقتی دکتر زادمهر، حسین کلانی
یا همایون بهزادی را میبینم واقعا از شخصیتشان لذت میبرم. این افرادی
که نام بردم جایگاه و شخصیت خودشان را به راحتی حفظ کردهاند و اکنون
همایونخان ناخوش است. متأسفانه خبرنگاران و تصویربرداران زمانی دنبال سوژه
میروند که دیگر دیر شده و سوژه آنها روی تخت بیمارستان است. من اصلا
موافق انتشار چنین تصاویری در رسانهها نیستم. ما نباید یک عده ستاره را در
زمین بدوانیم که عدهای بخندند و اعتبار ذهنی مردم از بین برود. من به هر
کدام از این ستارهها و قهرمانان عرق ملی دارم. هر کدام از آنها با درخشش و
عملکرد خودشان مرا به آسمانها بردهاند و متأسفانه برخی به خاطر موقعیت و
اسم خودشان هر شکلی که دلشان خواست مدیریت میکنند که این گونه مدیریت
کردن غلط است. ما نباید غریبهپرست باشیم و به خاطر ستارگان میلان
ستارههای خودمان را ضایع کنیم. حتی استقبال از میلانیها در فرودگاه هم به
مذاق من خوش نیامد. مگر چه خبر است؟!
90: قبول دارید چهرههایی چون مالدینی به هر کشوری بروند از آنها به خوبی استقبال میشود؟
بله، قبول دارم اما منظور من این است که اگر مثلا مالدینی به آرژانتین
برود هواداران برای دیدن او بیشتر از دیدن مسی قهرمان ملی خودشان سر و
دست نمیشکنند. ما باید جایگاه و شأن قهرمانان خودمان را هم حفظ کنیم.
90: راستی، نگفتید باشگاه پرسپولیس رسما از شما برای حضور در ورزشگاه در دیدار 7 آذر دعوت کرد یا خیر؟
ببینید من اصلا به این مسائل فکر نمیکنم و خودتان هم میدانید اهل قهر
کردن نیستم. من پرسپولیس را دوست دارم. برخی مسائل حاشیهای برای من مهم
نیست.
90: کار جدید چه دارید؟
سه فیلم داریم که در جشنواره فجر آنها را خواهید دید. قرار است ماه آینده هم کار جدیدی را شروع کنیم.
90: کارشناسان میگویند فضای هنر و سینما هم از خردادماه تکان خورده است؟
ببینید 80درصد ذهن من ورزشی و سینمایی است و من کارم را انجام میدهم و به
سایر مسائل کاری ندارم. فقط این را بگویم سینما فیلمسازان متخصص و حرفهای
میخواهد تا زنده و سرپا باشد و با حدود 400 کانال ماهوارهای رقابت کند.
90: ممکن است در مورد مجموعه پژمان از شما بپرسیم؟
به نظر من مجموعه پژمان شوی تلویزیونی خوبی بود که من و تو را به خوبی
میخنداند. این مجموعه دیالوگهای خندهداری داشت اما کار نویسندهاش پخته و
خوب بود. خودم هم به قاسمخانی گفتم که شوی خوبی ساختهاید. در کل سریالی
بود که به صورت طنز به فوتبال نگاه کرد و زندگی بازیکنی را به تصویر کشید
که «اوت» شده بودو واقعا هم این طور است چون 80 درصد فوتبالیستهای ما پس
از پایان فوتبالشان پیتزافروشی یا بنگاه میزنند و...
90: درخصوص حضور برخی چهرههای ورزشی در سینما چه نظری دارید؟
به نظر من هیچ قهرمان ورزشی در دنیا نتوانسته است در سینما موفق شود حتی
بسکتبالیست لسآنجلس «شکیل اونیل» در بازیگری موفق نشد. بازیگری هم هنر و
مهارت میخواهد و این خبرا نیست که در باز شود و افراد بیکار به بازیگری
بیایند. واقعا شوخی بزرگ سینما این است که 14 هزار نفر در کلاسهای بازیگری
سینماهای ایران ثبت نام کردهاند. اینکه پای یک ستاره یا قهرمان را به
تلویزیون باز کنی و پس کلهاش بزنی هنر نیست. من هم اگر پس کله قهرمان
محبوبم بزنند، شاید برای مقطعی بخندم اما برای موفقیت هنر و سینما باید
کارهای اساسیتری انجام دهیم.
90: یعنی شما معتقدید اگر پژمان جمشیدی هم در مجموعه پژمان نقش بازی نمیکرد این سریال با اقبال عمومی مواجه میشد؟
بله، همانطور که گفتم کار نویسنده این سریال خوب بود البته جمشیدی هم دوست
خوب من و فرد مستعدی است اما اگر اینطور باشد باید بگوییم اگر پروین در
مجموعه پژمان نقش بازی میکرد، ایران تعطیل میشد!
یادآوری میکنم متن سریال در فضای خوبی نوشته شده بود و قوی بود.
90: حرف پایانی؟
وقتی قهرمان ملی ما میگوید من باید بروم نانوایی بزنم یعنی فاجعه! ما باید این معضلات را از ورزش دور کنیم و با مدیریت و درایت باعث سرافرازی ایران و ایرانی در سرتاسر جهان باشیم.